Verslag van dr Minggus Nanlohy vanuit Ambon

Vannacht een korte nachtrust gehad. Vanochtend vroeg opgestaan en 7.30 u eerst naar Hutumuri gereden, om Giovanni af te zetten die bedside teaching ging doen op de PKM, en daarna reed ik weer naar Waai. Ik ga vandaag enkele patienten bezoeken in een ander gelegen tentenkamp met een vroedvrouw en 2 verpleegkundigen. We reden met 2 motorfietsen. Ik zat achterop bij bung Abang Lalihatu. De vrouwen (Nona, Atjé en Isrin) reden met z’n 3en op motorfiets. Komisch gezicht gewoon.

We hebben patienten gezien met uiteenlopende klachten.

Een patiënt met zwakte aan de beide benen en als gevolg hiervan moeite met lopen, laat staan de gang naar ’t toilet. De man woont in een te kleine tent zonder mantelzorg.

Een bejaarde vrouw met moeheidsklachten. Een bejaarde man met lepra waarbij de li voet voor de helft is aangevreten en het been eigenlijk geamputeerd moet worden. Zo’n heftig beeld heb ik nog nooit eerder gezien. Een mannelijk slachtoffer van de beving, die was gevallen en zijn rechter bovenarm had gebroken. De fractuur is goeddeels geheeld maar de man heeft nu last van een huidinfectie van de bovenarm agv alternatieve behandeling van de fractuur met olie en bananenbladeren.

Daarna nog hogerop gereden langs een steile verharde weg naar een andere tentenlokatie waar we 2 zwangere vrouwen hebben gezien, die bijna uitgerekend zijn. Ik zag verder nog 2 vrouwen met gewrichtsklachten, die ik heb kunnen behandelen. Het is echt behelpen in de tenten. Te klein en te warm. Je moet er niet aan denken hoe het eruit ziet als het regent. We zijn er niet meer aan toegekomen om een nog hoger gelegen groot tentenkamp te bezoeken. Te ver en te slecht begaanbaar.

Daarna daalden we rustig af om weer terug te keren naar de medische post (mp). Ik trof daar een Molukse vrouw aan, Tina Sutella, uit Nederland die een inzamelingsactie heeft gehouden. Met de opbrengst had ze medicijnen ingekocht en aan de mp gedoneerd.

Ferry, de chauffeur, haalde mij in de middag weer op waarna wij Gio in Hutumuri oppikten.

Via Hukurila reden we terug naar kota Ambon, onderweg genietend van het mooie uitzicht.

Er waren de afgelopen week steeds lichte bevingen geweest maar die zijn in de stad Ambon nauwelijks voelbaar.

De komende 2 dagen ga ik weer patiënten bezoeken die te ver weg wonen van de mp.

Aanstaande vrijdag, 25/10, zit het er weer op en vlieg ik zaterdag met Gio weer terug naar Nederland. Het werk hier was zeker nuttig geweest ook al lijkt het onbegonnen werk.

Alle kleine beetjes helpen.

 

Selamat dari Ambon!!

Minggus

Minggus-Nanlohy